Prindërit: Ukba ibn Ebu Muajt / Erua bint Kuraiz bin Rabia
Data/Vendi i Lindjes: Mekke
Vendi i ndërrimit jetë: Medine
Vendbanimet: Mekk/Medine
Vëllezërit/motrat: Uelid bin Ukba, Ammare bin Ukba, Halid bin Ukba, Umm Hakim bint Ukba, Hind bint Ukba
Bashkëshorti/ja: Zejd ibn Harithe, Zubejr ibn Avvam, Abdur Rahman Ibn Avf, Amr bin As
Fëmijët: Zejd ibn Zejd, Rukijje ibn Zejd, Zejneb ibn Zubejr, Umar bin Abdur Rahman bin Avf, Humaid bin Abdur Rahman, Zejd bin Abdur Rahman
Umm Kulthum ishte e bija e Ukba bin Ebi Mukajt, i cili ishte një armik i Profetit. Ajo ishte motra e Hz. Othmanit. Ajo u bë muslimane në Mekë dhe i besoi Profetit.
Nëna e Umm Kulthumit ishte Arva bint Kurajz. Ajo gjithashtu u bë muslimane në vitet e para të Islamit. Nëna e Arva-së, Bayda, ishte tezja atërore e Profetit. Hz. Umm Kulthum pësoi tortura nga politeistët, kryesisht të babait të saj, sepse ajo u bë muslimane. Atë donin ta detyronin të dilte nga Islami. Sidoqoftë, ajo nuk u’a vuri veshin shtypjes së tyre. Ajo nuk hoqi dorë nga besimi i saj. Ditët e saj kaluan me dhimbje dhe agoni. Me vite kaloi ashtu.
Profeti u shpërngul në Medine me myslimanët. Umm Kulthum gjithashtu dëshironte të migronte, por babai i saj nuk e lejoi që ajo të migronte; asaj i duhej të qëndronte në Mekke. Dhimbjet dhe agonitë e vërteta filluan pas kësaj për të sepse Profeti, burimi i vetëm i ngushëllimit të saj, nuk ishte më në Mekkë. Umm Kulthum jetonte në vendlindjen e saj sikur të ishte në tokë të huaj. Ajo iu lut Allahut të Madhëruar që t’i jepte fund telasheve të saj dhe kërkoi një mundësi për të migruar. Sidoqoftë, ajo nuk mund të gjente mundësi që të realizonte atë që dëshironte.
Ajo e përballoi këtë telash për shtatë vjet. Më në fund, Allahu i Madhëruar ia mundësoi asaj të largohej. Ajo u largua nga Mekka ashtu siç bënte çdo ditë. Qëllimi i saj i vërtetë ishte të migronte në Medine. Ajo ishte e gatshme madje edhe të vuante gjatë rrugës.
Po, Umm Kulthum po linte nënën, babanë dhe vendlindjen për hir të Allahut dhe të Dërguarit të Tij. Ajo nuk u ndie keq për shkak të kësaj pasi ajo e konsideroi ribashkimin e të Dërguarit të Allahut si një lumturi të madhe. Pas një udhëtimi të gjatë dhe të lodhshëm, u shfaq Medina. Zemra e Umm Kulthum filloi të fryhej për shkak të eksitimit. Ajo ndjehej ebulliente. Për një moment, ajo mendoi për ditët e trazuara në Mekë. Sidoqoftë, ajo ndihej e lumtur, jo e trishtuar, për ato ditë. Sepse, ato ditë të trazuara u lanë pas dhe u zëvendësuan me ditë të mira. Ajo u ndje e lumtur dhe falënderoi Allahun e Madhëruar për këtë. Duke hyrë në Medinë me këto mendime, Umm Kulthum u bë mysafir në shtëpinë e Umm Salama. Umm Salama, një nga gratë e Profetit, i dha asaj disa ushqime dhe pije.
Profeti nuk ishte në shtëpi. Umm Kulthum ishte duke pritur me shqetësim sepse një prej kushteve të Traktatit të Hudejbijes, të cilin Profeti e nënshkroi me politeistët, kërkoi kthimin e mekasëve në Medine nga politeistët.
Për shkak të këtij afati të traktatit, Profeti u kishte kthyer politeistëve Ebu Xhandalin dhe Ebu Basir, të cilët u bënë muslimanë dhe të cilët u strehuan te Profeti (a.s).
Umm Kulthum nuk ishte i sigurt nëse ajo do të kthehej apo jo. Ajo përmendi shqetësimin e saj për Umm Salaman:
“Kam frikë se i Dërguari i All-llahut do të më kthej si Ebu Xhandalin dhe Ebu Basirin.
-O Umm Salama! Gratë nuk janë si burrat. Unë u largova nga Mekka tetë ditë më parë. Ata do të fillojnë të më kërkojnë “.
Ndërsa Umm Kulthumi ishte duke pritur, mbërriti Profeti (a.s.). Umm Salama i tregoi për situatën. I Dërguari i All-llahut mirëpriti këtë grua vetëmohuese. Ndërkohë, ngazëllimi i Umm Kulthumit u rrit. Ajo i tregoi të Dërguarit të Allahut për situatën e saj:
“O i Dërguari i Allahut! Unë migrova dhe erdha te ju për hir të fesë sime. Nëse më ktheni te ata, ata do të më torturojnë dhe do të përpiqen të më detyrojnë të dal nga feja ime. Unë jam një grua. Nuk mund të duroj torturat. Ti e di që gratë janë si njerëz të dobët ”.
Pasi e dëgjoi atë, Profeti e lehtësoi atë duke thënë: “All-llahu përfundimisht do ta prishë dhe anuloj marrëveshjen që lidhet me gratë”. Në fakt, u zbrit ajeti i 10-të i kapitullit të Al-Mumtahina, që do të thotë gruaja që është sprovuar dhe u lirua. Allahu i Madhëruar deklaroi si më poshtë në ajet:
“O ju që besuat, kur t’ju vijnë besimtaret e shpërngulura (prej Mekes), provoni besnikërinë e tyre, ndonëse All-llahu di më së miri për besimin e tyre; nëse vërtetoni se ato janë besimtare, atëherë mos i ktheni ato te jobesimtarët, sepse as ato nuk janë të lejuara për ta e as ata nuk janë të lejuar për to, e ju jepuni atyre (jobesimtarëve) atë që kanë shpenzuar për to (në emër të kurorëzimit). Ju nuk keni pengesë të martoheni me to, pasi t’ua jepni vlerën e kurorës. Mos i mbani nën kurorë idhujtaret por kërkoni (prej idhujtarëve mekas) atë që keni shpenzuar për to, dhe ata le të kërkojnë (prej jush besimtarë) atë që kanë shpenzuar. Këto janë dispozita të All-llahut me të cilat Ai gjykon ndërmjet jush; All-llahu është më i dijshmi, më i informuari.”
Kur shpallja përfundoi, Profeti i dha lajmin e mirë Umm Kulthumit. Nuk mund të ketë pasur një lajm më të mirë se ky për Hz. Umm Kulthumin. Ajo qau nga gëzimi.
Ndërkohë, babai i saj mësoi se ajo ishte në Medine. Ai i dërgoi djemtë e tij Valid dhe Umarin tek Profeti menjëherë. Ata erdhën në Medine dhe gjetën të Dërguarin e Allahut. Ata thanë: “Sipas traktatit midis nesh, ju do të ktheni muslimanët që shpëtuan nga ju tek ne. Ktheje motrën tonë te ne”. Profeti tha: “Allahu i Madhëruar anuloi dekretin e këtij termi për gratë.” Ai nuk u ktheu atyre Umm Kulthumin. Valid dhe Umari nuk insistuan më dhe u kthyen në Mekke. Ata u treguan politeistëve për situatën. Politeistët nuk bënë asgjë në lidhje me të.
Umm Kulthum nuk ishte e martuar. Kur u bë e sigurt që ajo do të jetonte në Medine, tre sahabë donin të martoheshin me të: Zubajr bin Avam, Zejd bin Haritha dhe Abdurahman bin Avf. Umm Kulthum u këshillua me vëllain e saj Othmanin. Othmani e këshilloi atë që ta pyeste të Dërguarin e Allahut për këtë. Profeti e këshilloi të martohej me Zejd bin Harithen. Pastaj, ajo u martua me të. Hz. Zejd dhe Umm Kulthum kaluan një jetë të lumtur së bashku.
Sidoqoftë, martesa e tyre nuk zgjati shumë sepse Hz. Zejdi u martirizua në Betejën e Mutës. Umm Kulthumi ishte një person që iu bind kaderit. Ajo u pajtua me gjithçka që vinte nga Allahu i Madhëruar. Ajo tregoi durim dhe qëndrueshmëri në martirizimin e burrit të saj.
Pas një kohe, nëna e Umm Kulthumit, Arva gjithashtu emigroi në Medine. Kjo e gëzoi Profetin, Othmanin dhe Umm Kulthumin. Ishte një bashkim familjar edhe pse ishte i pjesshëm. Arva vdiq gjatë kalifatit të Hz. Othmanit. Lutja e saj për xhenazen u drejtua nga Hz. Othman. Ai u lut për të si më poshtë: “O Allah! Fale nënën time! O Allah! Fale nënën time!”
Umm Kulthum, e cili mësoi shumë nga bisedat me të Dërguarin e Allahut, transmetoi disa hadithe. Njëri prej tyre është si më poshtë:
“Një person që tregon gjëra të mira, shqipton fjalë të këndshme dhe përhap fjalë midis njerëzve për ti pajtuar ata, edhe pse ato nuk janë të vërteta, nuk konsiderohet se ka thënë gënjeshtra.”
Shto koment