Prindërit: Unajs (bin As’ad b. Haram b. Habib)
Data/Vendi i Lindjes: Medine
Vendi i ndërrimit jetë: ~54 AH/674 CE (Siri)
Vendbanimet: Medine/Egjipt/Siri
Vëllezërit/motrat:
Bashkëshorti/ja: Huzejle bint Mas’ud b. Zajd, Fadalah gruaja e Abdullah bin Unajs
Fëmijët:
Pasi u martuan disa nga nxënësit e Shkollës Suffa, ata vazhduan të ndjekin këtë shkollë. Njëri prej tyre ishte Abdullah bin Unays al-Juhani. Ai ishte aq përkrahës ndaj të Dërguarit të Allahut sa ishte gati të sakrifikonte jetën e tij. Abdullah bin Unays, i cili nuk dha asnjë shans ose duke iu përmbajtur armiqve të Islamit në Luftrat e Bedrit dhe Uhudit, ishte një Beduin që jetonte në shkretëtirë, disi larg nga Medina. Falë mësimit të së vërtetës që mori nga i Dërguari i Allahut, ai arriti gradën e një mjeshtri i cili u tregoi njerëzve të vërtetën dhe gjërat e mira. Distanca nuk e frikësoi atë. Ai do të vinte në Shkollën e Suffa-s, pa u kujdesur për vështirësitë, dhe të merte dije dhe bënte adhurim atje. Megjithëse ai kishte fëmijë, ata nuk e penguan atë të shihte të Dërguarin e Allahut dhe të mësonte dhe përhapte Islamin.
Ai përhapi Islamin midis fisit të Bijtë e Selemës. Ai bëri çmos që besimi i njëshmërisë të mbizotërojë në të gjitha zemrat. Ai ishte në mesin e atyre që shkatërruan idhujt e Bijëve të Selemës. Si çdo shok, ai ishte kundër idhujtarisë dhe e urrente atë.
Ai gjithashtu u dërgua në një luftë kundër armiqve të Islamit. Kur i Dërguari i All-llahut iu dha lajmi se “Sufyan bin Khalid provokoi njerëz kundër të Dërguarit të Allahut”, Profeti e emëroi Abdullah bin Unays për t’i dhënë përgjigjen e nevojshme. Sidoqoftë, Abdullahu nuk e njohu atë. Ai donte që i Dërguari i Allahut ta përshkruante. I Dërguari i Allahut tha:
“Kur ta shihni, do të keni frikë; do të hezitoni pak dhe do të kujtoni Shejtanin”.
Abdullahi i tha të Dërguarit të Allahut: “O i Dërguari i All-llahut! Unë nuk kam frikë nga njerëzit.” Pastaj, ai mori lejen nga i Dërguari i All-llahut dhe e futi shpatën e tij. Kur arriti në Luginën e Urna, pa njeriun që po kërkonte; ai po shëtiste i ndjekur nga një turmë. Ai e shikoi me kujdes; ai ishte njeriu i përshkruar nga i Dërguari i Allahut. Ai transmetoi atë që ndodhi pas kësaj si më poshtë:
Kur e takova, u frikësova pak. Ndihesha sikur isha duke u përgatitur për luftë. Unë i thashë: “I Dërguari i Allahut e tha të vërtetën.” Kur më pa, ai pyeti: “Kush jeni ju?” Unë i thashë: “Një burrë nga Khuzaa. Kam dëgjuar që ju po mbledhni njerëz kundër Muhamedit; Unë erdha këtu për t’ju bashkuar. “Ai u bë shumë i kënaqur. Ai tha: ‘Po, unë kam qenë duke mbledhur forca kundër tij. Pastaj, unë eca me të dhe bisedova me të. Biseduam shumë; ai i pëlqeu biseda ime. Ai nuk më dyshoi më. Arritëm në shtëpinë e tij. Shokët e tij u larguan një nga një. U bë e qetë. Të gjithë ranë në gjumë. Unë gjeta një mundësi, nxora shpatën time dhe e vrava. Mora kokën me vete dhe u futa në një shpellë në mal. Merimangat më ndihmuan duke rrethuar hyrjen e shpellës. Pastaj, incidenti u dëgjua. Ata e kuptuan që unë e kisha bërë atë; ata më kërkuan. Ata nuk mund të më gjenin megjithëse kishin ardhur në hyrje të shpellës shumë herë. Pastaj, ata u kthyen. Ata braktisën shpresën. Një natë, u nisa dhe vazhdova. U fsheha dhe pushova gjatë ditës dhe ecja natën. Më në fund, arrita në Medine. Unë shkova te i Dërguari i Allahut. Kur më pa, më tha, “Urime!” Thashe. “O i Dërguari i Allahut! Lajme të mira!” E vura kokën e burrit para të Dërguarit të Allahut. Unë i thashë ato që kishin ndodhur saktësisht. I Dërguari i All-llahut më dha stafin e tij dhe tha: “Do të ecësh duke e pasur këtë në dorë në Xhehnet”. Këto fjalë ishin lajme të gëzuara për Xhehnetin e Abdullahut.
Hz. Abdullahu do që ky staf të vihet në qefin e tij. Kur vdiq, ata e përmbushën testamentin e tij.
Kështu, Abdullah bin Unays vrau një armik të fesë që donte të vriste të Dërguarin e Allahut. Ai i parandaloi mashtrimet dhe planet e tij që i kishte vendosur kundër të Dërguarit të Allahut. Abdullahu kishte qëndruar larg shtëpisë për 18 ditë gjatë kësaj ndodhie.
Abdullah bin Unays u dobësua kah fundi të jetës. Ai jetoi pak larg Medines. Ai nuk mund të vinte gjithmonë në xhami. Ai dëshironte të mësonte nga i Dërguari i Allahut natën e saktë të Natës së Kadrit. I Dërguari i Allahut i tha që ta kërkonte atë në natën e 23 të Ramazanit. Kur folësi e pyeti djalin Abdullah bin Unays çfarë bëri babai i tij kur ai erdhi në xhami atë ditë, djali i tij u përgjigj si vijon:
“Babai im do të vinte në xhami për të kryer namazin e Ikindisë dhe nuk do ta linte xhaminë për ndonjë nevojë derisa të kryente namazin e sabahut. Pasi të kryente namazin e sabahut, ai do ta gjente kafshën e tij gati në portën e xhamisë dhe shkoi në shtëpinë e tij në shkretëtirë “.
Nuk dihet saktësisht kur vdiq Abdullahu. Disa transmetime thonë 54 vjeç, disa 74 vjeç dhe të tjerë 80 vjeç. Allahu qoftë i kënaqur me Abdullah bin Unays, i cili e kaloi jetën e tij të gjatë dhe të bekuar duke përhapur dhe zhvilluar Islamin!
Shto koment