Dija dhe kërkimi i dijes është i dashur për Allahun
Dija është shumë e rëndësishme. Ajo ka një pozitë shumë të lartë në Islam. Allahu më i Larti i tha të dashurit të Tij (paqja dhe bekimet qofshin mbi të): ” Kul Rabbī zidnī ‘ilmā ” (Thuaj: Zoti im, më shto diturinë) (Kuran, 20:114). Kur Allahu urdhëron të dashurit e Tij të bëjnë diçka, ajo gjë është e dashur për Të. Ai e udhëzoi Profetin të kërkojë një rritje të njohurive, sepse është një nga zotërimet më fisnike dhe të ndershme. Pra, ne duhet ta lusim Allahun sa më shpesh të jetë e mundur për të na rritur në njohuri.
Dituria është trashëgimia e Profetëve
Ebu Hurejre (r.a) njoftoi një herë në treg: “O njerëz, çfarë po ju pengon të merrni pjesën tuaj të trashëgimisë së Profetit? Ajo po shpërndahet.” Ata pyetën se ku po shpërndahej, kështu që ai u përgjigj, “në xhami”. Ata shkuan në xhami dhe u kthyen duke thënë, “O Ebū Hurejre, ti the se trashëgimia e Profetit po shpërndahet në xhami, por ne nuk gjetëm asgjë përveç njerëzve që luteshin, lexonin Kuran dhe rishikonin njohuritë e tyre rreth të lejuarës dhe të ndaluarës.” Ebu Hurejre tha: “Mjerë ju, trashëgimia e Profetit është në mbledhjen e njohurive”. Ai citoi Profetin (Allahu e bekoftë dhe i dhëntë paqe): “Në të vërtetë, profetët nuk e lanë pasurinë si trashëgimi, por lanë diturinë.”
Kërkimi i dijes sinqerisht përmirëson gjendjen e Islamit te njeriu
Profeti gjithashtu u tha shokëve të tij: “Ju po jetoni në një kohë kur juristët janë shumë dhe mësuesit janë pak, ata që pyesin janë pak dhe ata që japin janë shumë, dhe veprimi është më i mirë se dituria. Por do të vijë një kohë kur juristët do të jenë të paktë dhe mësuesit të shumtë.” Kjo deklaratë është shumë e përshtatshme në kohën tonë. Shumë njerëz studiojnë thjesht që të mund të mbajnë fjalime. Profeti e përmendi këtë si një zhvillim të keq. Njerëzit nuk janë të përqendruar në njohuritë e dikujt, por në aftësinë e tij për të predikuar bukur. Ai vazhdoi duke thënë: “Do të vijë një kohë kur shumë do të pyesin dhe pak do të japin, dhe dija do të jetë më e mirë se veprimi”.
Dituria është më e mirë se gjithçka tjetër
Hasan Basriu tha që sikur njohuria të kishte marrë një formë, do të kishte qenë më e shkëlqyer se dielli, hëna, yjet dhe qielli. Imam Shāfiu tha se kush dëshiron këtë botë ose botën tjetër, duhet të kërkojë njohuri sepse ai ka nevojë për njohuri në këtë jetë dhe në tjetrën. Allahu më i Larti u jep gjëra të kësaj bote atyre që Ai i do, si dhe atyre që Ai nuk i do, por Ai u jep dituri vetëm atyre që Ai i do.
Ḥabīb ‘Aydarūs bin’ Umar al-Ḥabshi tha se dituria është ushqim për zemrën. Prandaj ai do të bënte duanë që bëhen pasi të hahet në fund të çdo mbledhjeje të njohurive. Burimi
Respekti ndaj mësuesit
Një nga shembujt më të famshëm për sa i përket etikës, sjelljes shembullore ndaj mësuesit, është transmetuar nga Imami i madh Ebu Hanife (r.a). Ai do të lutej pas çdo namazi të detyrueshëm për prindërit dhe njëkohësisht për mësuesin e tij, Hammad b. Ebu Sulejman. Kur nxënësi i tij Ebu Jusufi, e transmetoi diçka të tillë, ai shtoi: “Unë lutem pas çdo namazi për mësuesin tim Ebu Hanifen, para se të lutem për prindërit e mi.” Këtë moral të lartë ai e kishte parë të jetësohej te Imami i madh, mësuesi i tij.
Gjithashtu, dihet se Ebu Hanifja, kurrë nuk i kishte zgjatur këmbët drejt shtëpisë së mësuesit të tij, përgjatë 18 viteve që ai mësoi pranë tij, edhe pse shtëpitë e tyre ishin shumë larg njëra-tjetrës. Kjo ishte sjellja e këtyre personaliteteve të mëdhenj ndaj atyre, që Profeti tha “Dijetarët janë trashëgimtarët e profetëve”. Burimi
Imam Shafiu ka thënë rreth mësuesit të tij Imam Malikut:
“Unë do t’i shfletoja me kujdes fletët e librit kur isha në prezencë të Imam Malikut, në sajë të respektit të madh që kisha për të dhe nga dëshira për të mos e shqetësuar atë nga zhurma e tyre.” (Neveviu, “Maxhmu”, 67) Burimi
Shto koment