Pyetje : “Dashuria duhet të mësohet nga shejtani ndërsa bindja nga Ademi a.s”. Çfarë do të thotë kjo shprehje, që është thënë nga Hallaxh El Mensur ?
Duke i shikuar këto fjalë të tij ne mund ta kuptojmë dashurinë në dy mënyra. E para, dashuria është një prirje e pashmangshme për të vërtetën dhe një mision për ta zbuluar atë. E dyta, dashuria është të qenurit të pasionuar me dikë, të priturit e favoreve prej tij, dhe te mos pranuarit rival për dashurinë e tyre. Egoizmi dhe të qenurit vetiak shihet lehtë tek lloji i dytë i dashurisë.
Në fakt, shejtani mund të thuhet që është superior ndaj njerëzimit në aspekt të gjerësisë së hapësirës dhe kohës – së paku sa i përket natyrës së tyre që mund t’i mbërrin. Të qenurit aq të bekuar, dikush mund të mendoj shumë lart për veten e tij.
Rëndomshmëria
Për këtë arsye duhet ndjekur rruga Profetike sa i përket dashurisë, entuziazmit dhe mirënjohjes. Një person mund të mos e gjej atë që kërkon. Ky person mund t’i vlerësoj shkaqet me vlerat më të larta dhe mund të thotë: “Këto shkaqe duhej të kishin dhënë këto rezultate”. Personi nuk e kupton se ekziston një mëshirë dhe drejtësi e ndryshme në rastet kur Krijuesi na bën të kalojmë në situata të domosdoshme. Natyrisht, Ai nuk është i detyruar që të krijoj efekte varësisht shkaqeve tona. Rruga Profetike na mëson neve këtë të vërtetë. Siç ka thënë Ali El Qari, asgjë nuk është e pandryshueshme ndaj Zotit, I Cili është mbi çdo gjë. Në disa raste Ai lejon të ndodh kjo për robin e Tij. Thënia e Tij “Kjo është e drejta jote e kjo është e imja”, është një veçori shprehëse e gjuhës që ndodh në një komunikim të përbashkët.
Shejtani mendoi, ” Unë nuk do ta preferoj Ademin para meje”. Nëse mund ta quajmë këtë “dashuri” ky është lloji të cilin posedon shejtani.
Në vend të kësaj dashurie te dobësuar, një dashuri që pret kthyeshmëri, ne duhet ta ndjekim një dashuri të bindur, që e çon njeriun në perfeksion. Kjo bindje i referohet të bërit të gjithçkaje për hir të Kënaqësisë së Zotit dhe të mos priturit të diçkaje në këmbim. Do të thotë të qëndruarit të pandikuar ndaj urrejteve të botës, dhe duke mos e bërë lidhjen me Zotin një çështje negociatash me Zotin, dhe gjithmonë duke u sjellur me bindje dhe dorëzim.
Hallaxhi iu drejtohet këtyre kuptimeve, që janë të izoluara nga disa kufij, kur ai tha “Dashuria duhet mësuar nga shejtani dhe bindja nga Ademi”.
Dashuria është e lidhur me dobësitë e personit dhe nevojat e tij, pra janë disa dyer të hapura për abuzime. Ndoshta ky ka qenë rasti me shejtanin. Përndryshe, çfarë të drejte kemi që të tentojmë dhe të caktojmë rezultatet e diçkaje me vullnetin tonë, kur gjithçka i takon Atij xh.xh? Të marrurit rezultat nuk është në doren tonë, e as të gjykuarit e tyre.
Po, ekzistojnë lidhje mes shkaqeve dhe pasojave, dhe duke u bazuar në principet e Veprimit Hyjnor kur disa shkaqe mbikqyren ose plotësohen, një pasojë e caktuar ndodh. Si do që të jetë, njerëzit që i përfaqësojnë ato shkaqe nuk kanë drejtë të shikojnë për pasoja dhe të thonë ” duhet të ndodh kështu”.
Pasi që edhe nëse ekzistojnë lidhje mes shkaqeve dhe pasojave, në të vërtetë, efektet nuk ndërtohen në shkaqe. P.sh, nëse për shkak të Dëshirës së Tij, Zoti do thoshte ” nëse fryni në sistemin diellor, Unë do ta shpërbëj atë”, dhe në qoftë se ne do kishim fryer dhe Krijuesi ta kishte shpërberë atë, ne do kishim gabuar nëse do të mendonim se ne ishim shkaku i asaj ndodhie. Fryerja jonë nuk do mund ta kishte shkaktuar shpërbërjen e sistemit diellor.
Te qenurit rob
Më e mirë është rruga e robërisë së Ademit a.s se e dashurisë së shejtanit. Pasi dashuria nganjëherë mund të bëjë njeriun të rrëshqasë nga rruga e drejtë. Por bindja e rrugës Profetike nuk do rrëshqasë asnjëherë.
Le ta shikojmë këtë çështje nga perspektiva e krahasimit mes dashurisë dhe bindjes së Hallaxh El Mensurit. Në fakt, çka e bëri Hallaxhin të thoshte këtë ishte se ai mendonte se shejtani kishte vendosur në zemrën e tij Zotin; dhe nuk kishte vend për askënd tjetër. Por, kur ai e pa njeriun mes tij dhe Zotit, dashuria e shejtanit e ndaloi atë që të përkulej te dikush tjetër përpos Allahut.
Nuk është e mundur të pajtohemi me këto ide. Edhe nëse do ishte e vërtet, ka diçka që Hallaxhi nuk e shikoj; pika e urdherimit per tu bindur. Por shejtani nuk mësoi dot, ai nuk e kuptoj urdhërin e Allahut që të përulet para Ademit a.s.
Në të krahasuarit e dashurisë dhe bindjes, ishte thënë që nëse dashuria bazohet në bindje, atëherë do të vlente diçka. Nëse nuk ka bindje në dashuri, atëherë siç mund të vijnë helmime nga ajo, mund të vijnë edhe dëshpërimet, monotonitë ndaj saj dhe rebelimet. Në fakt, helmimet rriten në proporcion me dashurinë, që mund të çojë deri tek largimi nga Zoti, edhe pse dikush mendon se është në rrugën Hyjnore. Gjërat me vlerë papritmas humbin vlerën e tyre.
Këto nuk do të thotë se dashuria nuk është e rëndësishme. Siç është thënë tek seritë “Kodrinat e emeraldeve të zemrës” , dashuria është shumë e rëndësishme. Në fakt, disa i kanë dhënë shumë rëndësi dashurisë metaforike, duke i konsideruar edhe ata që kanë vdekur për dashuri fizike si dëshmorë.
Tregimet popullore si Lejla dhe Mexhnuni, Shirin dhe Ferhat, Asli dhe Kerem i shndërruan këto tregime në legjenda. Megjithatë, dashuria ka kuptim vetëm kur posedon vlerat e lartpërmendura. Nëse këto kritere nuk plotësohen, atëherë në rastet kur kërkesat e dashurisë nuk plotësohen dhe kur bashkimi nuk ndodhë, dashuria mund të kthehet në urrejtje.
Ne rastin e shejtanit-ndoshta- pasi ai nuk gjeti vlerësim nga Zoti, ai u zhgënjye dhe u dërrmua; si i tillë ai nuk u ngrit sërish. Kur ka bindje këto gabime nuk mund të ndodhin kurrë. Bindja është një vepër e ndier dhe aktive në zemër e bërë ndaj Atij që duhet bindur sepse tek Dëshira dhe Vullneti i Tij duhet bindur. Në anën tjetër dashuria ndikon në ekuilibrin e personit. Hap rrugë për qëndrime të çekuilibruara. Me fjalë të tjera, mund ta çmend një person. Në këtë aspekt shejtani është krijesë e çekuilibruar. Është e kërkueshme të veprohet në përshtatje me standardet morale ndaj rregullave të vendosura nga bindja. Kjo është balancë. Ademi a.s duke vepruar me bindje tregon se ishte krijesë e ekuilibruar.
Allahu di më së miri
Shto koment